De lucht zindert van de hitte als we stoppen. In de verte waaien kleine wolken stof omhoog. Het is droog, heel erg droog. En warm. Als we uitstappen kom ik in een oven terecht en die oven staat in een soort maanlandschap.

Het glooit hier en daar met kleine heuvels die we in Nederland kennen uit een speeltuin. Of ze functioneel zijn weet ik niet. Het lijkt me wel grappig om er een keer overheen te rijden, dat wel. Verder hier en daar een boom, wat struiken en dat is het dan wel. En zand. Heel veel zand.

Vrijmoedig

De plek waar Ewien en ik zijn uitgestapt zit rond de 40 graden gok ik. Niet dat het me wat uitmaakt. Ik ben namelijk volledig in mijn element. Ik zit al een tijdje achter het stuur van een van de gaafste auto’s die je op deze planeet kan aanschaffen. En we zijn bezig er een video van te maken. In een land en omgeving waar hij het meeste tot zijn rechtkomt. Ik rij in een originele Toyota Landcruiser uit de 70 series. In Senegal.

Achter het stuur van een van de gaafste auto’s op de planeet

Juichen

Achteraf vraag je me af of het niet een beetje te vrijmoedig was om te vragen of ik een video mocht maken van de auto van Anco en Ewien. En ook nog in het eerste zoom gesprek wat we hadden over deze trip. En dat ik letterlijk zat te juichen toen ik hoorde dat ze deze auto reden en ook nog in de juiste uitvoering. Beetje vreemd. Maar Anco zei gelijk ja. Dus het zat wel snor. Dacht ik. En dat zat het. Dan valt mijn oog op Ewien. Mijn onvermoeibare maatje in deze zinderende oven is met haar tengere gestalte een rots in de branding. Welk vreemd idee ik ook krijg, wat voor shot ik ook wil, ze doet het allemaal zonder morren. Maar we hebben al een tijdje niks gedronken. En ik moet het niet hebben dat ze met een zonnesteek terugkomt bij haar liefhebbende man.

Net op tijd een koel drankje

Gas erop

Na het maken van wat foto’s en een korte video stappen we weer in. Nu op zoek naar een ‘winkel’ waar ze een koel drankje hebben met suiker erin. Normaal zijn we daar niet zo van. Maar nu hebben we het nodig. Gelukkig hebben we airco aan boord. Dat had de versie waar ik 25 jaar geleden vaak in meereed in Suriname helaas niet. Hoewel ook dat relatief was, want alle ramen konden open. In die versie mocht ik toen helaas niet rijden, omdat daar in Suriname een ‘aanvullend rijbewijs’ voor nodig was. Dat kennen ze in Senegal gelukkig niet. Dus gas erop.

‘Telefoonhouder’. Werkte niet

iPhone

Onder het rijden spreek ik achter het stuur de video in die als voice-over moet gaan dienen voor de video. Na dappere pogingen om mijn speciale houder met tape aan de binnenkant van de voorruit te plakken, hebben we maar besloten dat Ewien via een beugel mijn iPhone vasthoudt. Dat levert wellicht wat minder schokvrije beelden op, maar het geeft wel een goed beeld van de omstandigheden… Dat ze later tijdens het maken van nog wat authentieke beelden bijna uit het raam valt, mag de pret niet drukken. Het is gelukkig niet de eerste keer dat we samen een productie maken.

Toch iets te enthousiast buiten de gebaande paden

Luchtpomp

De auto hobbelt en botst en springt. De motor gromt met de klank die alleen deze 6 cilinder diesel van een landcruiser kan hebben. Ik praat tegen mijn telefoon en vertel over het feit dat deze auto in feite vrijwel exact gelijk is aan de uitvoering waar ik in 1993 zo vaak passagier van was. Toyota bouwt deze auto namelijk al meer dan 30 jaar vrijwel ongewijzigd voor markten in Afrika en Australië en Zuid-Amerika. Ik deel over de fijne opties zoals een lier en een luchtpomp, over het feit dat de carrosserie los op het chassis geschroefd zit en geef in de korte bochtjes een beetje gas bij zodat de achterkant een beetje uitwaaiert. Dan vertel ik over het feit dat deze auto zoveel meer is dan alleen een stoere ‘Jeep’.

Dat had ik beter niet kunnen doen.

Ewien en Anco van Bergeijk a.k.a. de Avonturiers

In een reconstructie achteraf denk ik dat er een stukje heling plaatsvond in de beschadigde relatie tussen God en mij. Maar op het moment zelf loop ik vast in mijn eigen emoties als ik probeer onder woorden te brengen wat deze auto mogelijk maakt voor het werk van Anco en Ewien. Wat dat (Gods) werk voor effect heeft in heel West Afrika en wat dat met me doet. In een soort samenkomen van dankbaarheid en passie kost het een kleine minuut slikken om weer uit mijn woorden te kunnen komen. Op de een of andere manier vind ik het daarna gepast om Toyota te bedanken voor het produceren van de Landcruiser, hoewel ze dat natuurlijk voor iedereen doen die het aanschafbedrag aan hen overmaakt. De kosten van de auto waren trouwens niet voor de Avonturiers voor God in Afrika, zoals ik in de video uitleg. Maar dat is een verhaal voor een andere keer; of kijk maar even in de video.

Gezellig knorren

We rollen een naamloos dorp binnen en ik parkeer onder een boom, waar een groepje varkens gezellig ligt te knorren Met Ewien spreek ik af dat we absoluut niet verdwaald zijn na een paar minuten de benen strekken rijden we weer verder. In de buurt van de hoofdstraat ontdekken we een ‘winkel’ waar ze koele zoete drankjes verkopen. Het lijkt me een goede plek om maar direct te beginnen aan deel twee van onze tocht, het maken van edit-shots, algemene beelden die ik kan gebruiken om over de ingesproken video te zetten. Het ‘kruispunt’ vlak naast de winkel lijkt een perfecte startplek. Ik klim aan boord en start de motor, terwijl Ewien zal filmen met mijn telefoon. In de ogen van de winkeleigenaar (?) die waarschijnlijk wegens de ramadan languit op zijn matje voor zijn shop ligt, beginnen vraagtekens te verschijnen. Waarom stapt die blanke alleen in die auto? En rijdt hij daarna vier keer voorbij zonder de vrouw mee te nemen? Het is verbazing die nu eens van de andere kant komt. Want er valt genoeg te zien en te genieten in dit prachtige land, zeker als je fotograaf of videomaker bent. En christen en autoliefhebber en avonturier en reiziger. Het kan allemaal. Allemaal tegelijkertijd en allemaal ook zeer deelbaar. In zijn geheel, of in kleine stukjes, bijvoorbeeld via dit blog. Waar zie jij je avontuurlijke geest uiteindelijk terechtkomen?

P.S. Ewien is heeft ook een vaardige pen en is een uitstekende fotograaf en videomaker. Haar kijk op deze productie lees je in dit blog.

Jan-Jaap